Kar­ta nr 6. Ani­ma­cja i prze­jścia

W cza­sie au­to­ma­tycz­ne­go po­ka­zu slaj­dów pro­gram mo­że wy­świet­lać zdję­cia nie­ru­cho­me, ale moż­na ró­wnież ta­ki po­kaz oży­wić po­przez pro­stą ani­ma­cję zdjęć. Ani­ma­cja ta mo­że po­le­gać po pier­wsze na tzw. pa­no­ra­mo­wa­niu (czy­li prze­su­wa­niu ok­na, przez któ­re oglą­da­my zdję­cie po je­go po­wie­rzchni) i do­dat­ko­wo tzw. zoomo­wa­niu (czy­li po­więk­sza­niu zdję­cia pod­czas je­go wy­świet­la­nia).

Oba te spo­so­by ani­ma­cji bę­dą do­stęp­ne po włą­cze­niu op­cji Włącz ani­ma­cję slaj­dów w cza­sie po­ka­zu (op­cję tę moż­na ró­wnież zmie­niać w cza­sie trwa­nia po­ka­zu slaj­dów za po­mo­cą po­le­ce­nia Ani­ma­cja slaj­dów w me­nu, któ­re ot­wo­rzy­my iko­ną J znaj­du­ją­cą się na gór­nym pas­ku z iko­na­mi). Po wy­bra­niu tej op­cji mu­si­my usta­lić czte­ry pa­ra­me­try:

1. Po­więk­sze­nie zdję­cia wzglę­dem ob­sza­ru ro­bo­cze­go. Wiel­kość tę po­da­je­my w pro­cen­tach. Je­śli np. ok­no ga­le­rii bę­dzie mia­ło sze­ro­kość 1000 pik­se­li, a my usta­li­my war­tość po­więk­sze­nia na 110%, tzn. że pro­gram po­więk­szy zdję­cie tak, aby je­go sze­ro­kość wy­no­si­ła 1100 pik­se­li. W ten spo­sób pro­gram bę­dzie dy­spo­no­wał „za­pa­sem” 100 pik­se­li i bę­dzie mógł w trak­cie wy­świet­la­nia te­go zdję­cia prze­su­nąć je w po­zio­mie o wy­go­spo­da­ro­wa­ne w ten spo­sób 100 pik­se­li. Pro­gram spraw­dza oba wy­mia­ry (sze­ro­kość i wy­so­kość) ok­na i zdję­cia tak, aby w każ­dym kie­run­ku mieć za­ło­żo­ny za­pas.
   Je­śli je­dnak znaj­du­ją­ca się nie­co ni­żej op­cja Cen­tro­wa­nie jest włą­czo­na, pro­gram bę­dzie pa­no­ra­mo­wał tyl­ko w je­dnym kie­run­ku. Kie­ru­nek ten zo­sta­nie wy­bra­ny au­to­ma­tycz­nie na pod­sta­wie do­stęp­ne­go „za­pa­su” wy­ni­ka­ją­ce­go z po­więk­sze­nia zdję­cia (do za­da­ne­go roz­mia­ru) i ak­tual­nych wy­mia­rów ok­na. Je­śli op­cja Cen­tro­wa­nie jest wy­łą­czo­na, pro­gram bę­dzie pa­no­ra­mo­wał po sko­sie za­czy­na­jąc od lo­so­wo wy­bra­ne­go na­roż­ni­ka prze­su­wa­jąc zdję­cie do na­roż­ni­ka prze­ciw­leg­łe­go.
   Je­śli w oma­wia­ne po­le edy­cyj­ne wpi­sze­my war­tość 100%, to pro­gram zaw­sze po­więk­szy zdję­cie tak, aby za­ję­ło ca­łą do­stęp­ną sze­ro­kość i wy­so­kość ok­na ga­le­rii. Ozna­cza to, że je­śli pro­por­cje bo­ków ok­na ga­le­rii bę­dą in­ne niż pro­por­cje bo­ków zdję­cia – zdję­cie zo­sta­nie skad­ro­wa­ne. W tej sy­tua­cji, na­wet przy wy­łą­czo­nej op­cji Cen­tro­wa­nie pro­gram bę­dzie pa­no­ra­mo­wał w ta­kim kie­run­ku, któ­ry za­pe­wni po­ka­za­nie (prze­wi­nię­cie) ca­łe­go zdję­cia.
   War­tość 0% wpi­sa­na w oma­wia­ne po­le edy­cyj­ne spo­wo­du­je, że zdję­cia nie bę­dą ani po­więk­sza­ne, ani po­mniej­sza­ne. Pro­gram wy­świet­li je w na­tu­ral­nej wiel­ko­ści, przy czym je­śli z róż­ni­cy wy­mia­rów ok­na ga­le­rii i wy­mia­rów zdję­cia bę­dzie wy­ni­kał pe­wien „za­pas”, to pro­gram bę­dzie zdję­cie pa­no­ra­mo­wał.
2. Zo­o­mo­wa­nie (po­więk­sza­nie) zdjęć pod­czas po­ka­zu. Je­śli war­tość te­go pa­ra­me­tru jest róż­na od 100%, to pro­gram w trak­cie ko­lej­nych kro­ków pa­no­ra­mo­wa­nia bę­dzie zdję­cie po­więk­szał (lub po­mniej­szał), tak by w ostat­nim kro­ku pa­no­ra­mo­wa­nia uzys­kać wska­za­ne po­więk­sze­nie (patrz przy­kła­dy w pa­ra­me­trze 11).
3. Funkcja ruchu de­cy­du­je o spo­so­bie w ja­ki slajd jest prze­su­wa­ny pod­czas pa­no­ra­mo­wa­nia. Slajd mo­że np. po­czą­tko­wo przy­spie­szać, a pod ko­niec ru­chu ła­go­dnie spo­wal­niać aż do za­trzy­ma­nia (szcze­gó­ły omó­wio­no w pa­ra­me­trze 96).